Ο παραιτηθείς λόγω πολιτικής διαφωνίας από τη θέση του αρμόδιου Υφυπουργού κ. Ν. Νικολόπουλος υπογράμμισε:
Οι απολύσεις σε συνδυασμό με την απαγόρευση των προσλήψεων από την Τρόικα θα υποβαθμίσουν κι άλλο το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Αν το ποσοστό της ανεργίας είναι σήμερα 26,5%, μετά τις απολύσεις θα εκτοξευθεί κατακόρυφα. Σε μια ιδιωτική αγορά που οι μισθοί έχουν φτάσει τα 400 ευρώ και οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται σαν αναλώσιμα προϊόντα, η περαιτέρω αύξηση των ανέργων θα την μετατρέψει σε πραγματική ζούγκλα.
Καιρός να τελειώνουν κάποιες αυταπάτες. Ένα πελατειακό σύστημα δε θα γίνει αξιοκρατικό, αν απολυθούν μερικές χιλιάδες που εξαρτάται η ζωή τους από αυτή τη δουλειά. Θα αλλάξει μόνο με την ανατροπή της υπάρχουσας πολιτικής που το γέννησε. Ο στόχος δεν είναι ούτε η εξοικονόμηση δαπανών, ούτε η αξιοκρατία. Είναι η ισοπέδωση των βασικών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ώστε ένας ολόκληρος λαός να θυσιαστεί στο βωμό των κερδών του Κεφαλαίου. Το πλήγμα που δέχονται αυτή τη στιγμή οι δημόσιοι λειτουργοί, είναι ένα πλήγμα κατά ολόκληρης της κοινωνίας.
Όταν η αξιοπρέπεια γίνεται επαιτεία, ο μισθός και η σύνταξη μετατρέπονται σε φιλοδώρημα, όταν οι άστεγοι φτάνουν τους 20.000, η πορνεία η ανέλεγκτη αγγίζει την επιδημία, όταν οι αυτοκτονίες αυξάνονται γεωμετρικά, τότε το μνημόνιο έχει επιτύχει τον σκοπό του.
Οι εγχώριες και οι παγκόσμιες συμμορίες -αρμονικά συνδεδεμένες και οργανωμένα κινούμενες- λειτουργούν σε ασφυκτικούς ρυθμούς, επιλέγουν άβουλα και μισάνθρωπα ανθρωπάρια σαν θλιβερούς συνεργάτες, απομυζούν και τους έσχατους πόρους των Ελλήνων μνημονιόπληκτων, υπόσχονται μια ήρεμη μεταθανάτια ζωή, αφού έχουν προεξοφλήσει τον θάνατο όλων.
Τα πανηγύρια καλά κρατούν, τα εύσημα απονέμονται, το πείραμα επέτυχε, μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλους προσεκτικά επιλεγμένους στόχους, οι δε πολίτες πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι που επιζούν ακρωτηριασμένοι σε ψυχή, πνεύμα και σώμα.
Οι πόλεμοι με τα τόσα δεινά που επιφέρουν, σου δίνουν την δυνατότητα να αγωνιστείς, να διεκδικήσεις, να αμυνθείς.
Στην κατοχή υπήρχε η ελπίδα, ή έστω παράνομη αντίσταση.
Τα μνημονιακά τρίχρονα δεν αφήνουν καμία ελπίδα, οι αιμοσταγείς και ανάλγητοι ηγέτες, με τα διαστροφικά μυαλά τους, σύγχρονοι βρικόλακες, αδίστακτοι τύραννοι, αποστερούν από πολίτες το στοιχειώδες δικαίωμα να ζήσουν.
Και όλοι μας, με οικονομική και ψυχική μιζέρια, διαπιστώνουμε, καταριόμαστε, πονάμε.
Και τραβάμε κόκκινες γραμμές.
Κόκκινες γραμμές μη δράσης, μη αντίστασης, μη συνένωσης.
Και αφήνουμε τις τύχες μας στις ευχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ